تترونیکس 30 شرکت نصر

مکانیسم اثر:

اکسی تتراسايكلين‌ جزو خانواده تتراسايكلين‌‌ها می‌باشد. آن‌ها آنتی‌بیوتیک‌های وسیع الطیفی هستند که علیه باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت، مایکوپلاسما، اسپیروکت‌ها و اکتینومایست‌ها مؤثر می‌باشند. مكانيسم اثر آن به اين صورت است كه به تحت واحد 30S ریبوزوم‌های باكتری متصل می‌شود و توليد پروتئين را مهار می‌کنند. به‌این‌ترتیب كه اتصال كمپلكس aminoacyl-tRNA به مجموعه ريبوزوم-mRNA انجام نمی‌گیرد كه نتيجه آن مهار تكثير باكتری می‌باشد. تتراسايكلين‌ها عموماً باكتريواستات هستند ولی در غلظت‌های بالا خاصيت باكتريوسيدی نيز دارند كه دليل آن از بين رفتن غشاء سيتوپلاسمی ارگانیسم‌ها می‌باشد. فلونیکسین یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی با خواص ضد درد و ضد تب می‌باشد. فلونیکسین از طریق مهار سیکلوکسی ژناز از تولید آیکوزانوئیدها شامل پروستاگلاندین‌ها، ترومبوکسان و پروستاسیکلین که واسطه‌های شیمیایی التهاب هستند جلوگیری می‌کند. ترومبوكسان و پروستاسيكلين در ايجاد تغييرات هموديناميک شديد در شوک اندوتوكسيک دخالت دارند. تجويز فلونيكسين اثر اندوتوكسين ایجادشده در اسيدوزلاكتيک و نيز ضايعه به سلول‌های اندوتليال را كاهش می‌دهد.

فارماكوكينتيک:

بعد از تجویز دارو به روش عضلانی، سریعاً وارد خون شده و مقادير بالای آن در بافت‌ها ايجاد می‌شود. از آنجائیکه به نسبت بالايی به پروتئین‌های سرم متصل می‌شود، مقدار مؤثری از آن در ارگانيسم در مدت‌زمان طولانی حفظ می‌شود. اكسی تتراسيكلين سریعاً در تمامی بافت‌ها و مايعات بدن توزيع می‌شود و حداكثر غلظت آن در کلیه‌ها، كبد، صفرا، ريه، طحال و استخوان و حداقل غلظت دارو در مايع سينوويال، مايع پروستاتيک و CSF می‌باشد. اكسی تتراسيكلين از خون توسط كبد گرفته می‌شود و متابوليزه می‌شود. دارو از طريق کلیه‌ها و دستگاه گوارش (صفرا) دفع می‌شود كه عموماً 50% تا 80% آن از طريق ادرار دفع می‌شود. دفع دارو از طريق شير هم وجود دارد. فلونيكسين بروز سريع و دوام اثر طولانی دارد. اثرات درمانی فلونيكسين 2 ساعت بعد از تجويز خوراكی يا پارانترال دارو ظاهر می‌شود. فلونيكسين در سراسر بافت‌ها و مايعات بدن توزيع می‌شود. حداكثر پاسخ درمانی 12 تا 16 ساعت بعد از تجويز ايجاد می‌شود و تا 36 ساعت دوام اثر دارد. نیمه‌عمر پلاسمايی دارو 1 الي 8 ساعت در گاو و 1 الی 6 ساعت در اسب می‌باشد. فلونیكسين از طريق كليه و به شكل كونژوگه دفع می‌شود. همچنين امكان دفع دارو از طريق صفرا و ترشحات معدی روده‌ای نیز وجود دارد.

موارد مصرف:

از اين دارو جهت درمان بیماری‌های عفونی حساس به اکسی تتراسايكلين‌ به‌ویژه مواردی که با التهاب، درد و تب همراه می‌باشد استفاده می‌گردد. ازجمله انتريت باكتريايی ، متريت، پنومونی، پيودرما تيت و التهاب عفونی اندام‌های حرکتی.

عوارض جانبي:

احتمال بروز تورم و نكروز در محل تزريق عضلانی وجود دارد.

احتمال بروز واکنش‌های ازدياد حساسيت وجود دارد مثلاً در گربه‌ها ممكن است كه تب با علائم استفراغ، اسهال، افسردگی و بی‌اشتهایی اتفاق بيفتد. احتمال بروز عوارض گوارشی متعاقب تجويز دارو به روش عضلانی وجود دارد. در سگ‌هایی كه با دوز بیش ‌از اندازه توصیه ‌شده يا دوره‌های طولانی‌مدت درمان شده‌اند، ممكن است استفراغ، اسهال و زخم گوارشی اتفاق بيفتد.

زمان پرهيز از مصرف:

گوشت گاو: ۳۵ روز پس از آخرين تزريق.

شير: در گاوهایی که به‌منظور تولید شیر نگهداری می‌شوند استفاده نگردد.

شرايط نگهداري:

در دمای كمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری شود. از یخ‌زدگی دارو جلوگيری شود.